Blog

Choroby neurodegeneracyjne to grupa wrodzonych lub nabytych postępujących chorób układu nerwowego, w których podstawowym zjawiskiem patologicznym jest postępujący, nieodwracalny proces niszczenia komórek nerwowych. 

W zależności od lokalizacji procesu chorobowego pojawiają się objawy ogniskowe, które  można podzielić na: 
 – postępujące otępienie, demencja czyli utrata zdolności intelektualnych  z zaburzeniami zachowania i osobowości, 
 – związane z funkcją motoryczną trudności z poruszaniem, oddychaniem, mówieniem.

Proces chorobowy  rozpoczyna się wcześniej i przebiega od 10 do 30 lat bezobjawowo. Pierwsze oznaki pojawiają się wówczas, gdy około 40-50 % komórek nerwowych ulegnie uszkodzeniu.

Do chorób neurodegeneracyjnych  należą : Choroba Alzheimera, Parkinsona, pląsawica Hantingtona, rdzeniowy zanik mięśni,otępienie czołowo- skroniowe i wiele innych.

Przyczyny nie są w pełni poznane. Naukowcy biorą pod uwagę czynniki toksyczne takie jak: papierosy, alkohol, narkotyki, zanieczyszczenia atmosferyczne, choroby zapalne, choroby serca, udary mózgu, cukrzyca otyłość i wiele innych. Wrodzone schorzenia są wynikiem odziedziczonych mutacji.

Alzheimer 

Jest to najczęstsze schorzenie neurodegeneracyjne. Opisał ją po raz pierwszy niemiecki neuropatolog Alois Alzheimer w 1906 i od jego nazwiska pochodzi jej nazwa. 

Choroba ta stanowi ok.60% wszystkich otępień, a ilość przypadków wzrasta wraz z wiekiem.  W postaciach rodzinnych pojawia się, zazwyczaj przed 45 rokiem życia i ma gwałtowny, dramatyczny przebieg. Pojawiają się zaburzenia zachowania, pobudzenie psychoruchowe, omamy. Druga postać tzw. starcza odmiana choroby, ma łagodniejszy przebieg. Początkowo pojawiają  się zaburzenia pamięci epizodycznej, czyli niezdolność do  trwałego zapamiętywania nowych informacji, potem brak uprzednich zainteresowań, mniejsza dbałość o wygląd, zmiany nastroju. 

Poukładany księgowy będzie miał  problem z dodawaniem i odejmowaniem, chirurg nie utrzyma skalpela, akademicki wykładowca zapomni, o czym miał wygłosić wykład. Dziś żyją normalnie, nie zdając sobie sprawy z tego, że choroba w ich organizmach rozwija się poważna choroba. 

Przebieg tej choroby jest bardzo dramatyczny. Pierwszy objaw to zaburzenia pamięci epizodycznej. Pacjenci w tym okresie funkcjonują w miarę normalnie, pracują, są obecni w przestrzeni społecznej, ale powoli zaczynają unikać ludzi. Niestety bardzo często objawy te są bagatelizowane, a badania neuropsychologiczne zazwyczaj nie ujawniają nieprawidłowości. W kolejnym stadium pacjent jest coraz bardziej pogubiony. Pojawiają się łagodne zaburzenia poznawcze. Chory gubi przedmioty, nie rozpoznaje osób, traci inicjatywę, dołączają się zaburzenia rytmu dobowego, bywa podejrzliwy. Objawy narastają  i dochodzi baraku zdolności do samodzielnego funkcjonowania. 

W ostatnim stadium choroby pacjent nie jest już świadomy swego zachowania. Może być agresywny (agresja słowna i fizyczna). Pojawiają się również omamy, halucynacje, bezpodstawne oskarżenia osób najbliższych. To wszystko jest bardzo trudne do opanowania i zniesienia przez opiekunów. Bardzo często występują zaburzenia równowagi i niekontrolowane upadki. Pacjent staje się niesamodzielny, leżący. 

Co więcej, dochodzą powikłania. Trzeba wiedzieć, że choroba Alzheimera nie jest chorobą śmiertelną. Przyczyną zgonów tych chorych są właśnie powikłania. Leżący pacjent nie porusza kończynami, ale nie są to niedowłady tak jak w przypadku udarów, tylko brak stymulacji mózgu. Pacjent zapomina, że może poruszać nogami.

Z badań wynika, że coraz więcej osób już po 65 roku życia cierpi na chorobę Alzheimera. W Polsce pół miliona pacjentów ma zespół dementywny – w tym 60 procent stanowią pacjenci z chorobą Alzheimera. 

Choroba Parkinsona 

Jest dość popularnym schorzeniem. W tym przypadku znane są różne techniki leczenia, które są w stanie pomóc pacjentowi. Pacjent dotknięty chorobą Parkinsona ma motoryczne zaburzenia, wzmożone napięcie, które utrudnia poruszanie się czy mówienie. Natomiast są leki, które pomagają przez 5 – 10 lat. Wynaleziono nową technikę stymulacji mózgu, która przynosi ulgę i pomoc. 

Postęp choroby jest powolny i trwa latami. U prawie wszystkich pacjentów obserwuje się drżenie, najczęściej zaczynające się od jednej ręki. Uwidacznia się w spoczynku i znacząco zmniejsza podczas wykonywania ruchów. Często są to manipulacje palcami przypominające gest liczenia pieniędzy. Drżenie może także obejmować wargi, policzki oraz nogi, rzadko tułów i głowę.

Kolejny z objawów to sztywność mięśniowa, łatwo rozpoznawana  przez lekarza. Pacjent odczuwa ją jako pewną niezgrabność ruchów i osłabienie ich koordynacji. Trzeci objaw dopełniający rozpoznania to tzw. bradykinezja. Oznacza ona powolne ruchy, trudność w ich rozpoczynaniu oraz ograniczenie, np. balansowania rękami podczas chodzenia. Obraz wczesnego etapu choroby dopełniają: twarz makowata – słabo wyrażająca emocje, rzadkie mruganie, pochylona postawa i chód drobnymi kroczkami, brak balansowania kończyn górnych. Początek choroby może się też ujawnić jako niejasne uczucie osłabienia, zmęczenia, braku koordynacji ruchów, odczuwanie dyskomfortu i pojawianie się bólów.

Trzeba walczyć o mózg 

Sposobem opóźnienia bezobjawowej klinicznej fazy choroby jest  tworzenie rezerwy poznawczej, co jest definiowane jako wiedza i umiejętności zdobyte w trakcie życia. Mogą one opóźniać powiązany z wiekiem spadek funkcji poznawczych, odraczać, zmieniać czy spowalniać rozwój procesu otępiennego. Więcej neuronów pracuje, jeśli uczymy się języków obcych, kultywujemy swoje pasje, kształcimy się przez całe życie. Uboga aktywność ruchowa skraca okres przedobjawowy, podobnie jak skłonność do zamykania się w sobie i brak kontaktów towarzyskich. 

Nawet jeśli nie mamy obciążenie genetycznego, ani żadnych danych wskazujących na choroby neurodegeneracyjne, walczmy o nasz mózg. Należy prowokować mózg do aktywności. Doskonale sprawdzi się nauka języka obcego, gra w szachy, układnie puzzli i wyznaczanie sobie nowych wyzwań i ich realizacje. W tych przypadkach rozwiązywanie krzyżówek czy czytanie książek to za mało. Bardzo ważna jest też systematyczna aktywność fizyczna. Trzeba też o siebie dbać i nie zaniedbywać leczenia chorób współistniejących.

Dr n. med. Krystyna Paprocka, neurolog. 

Choroba Alzheimera to choroba neurodegeneracyjna, która rozwija się podstępnie, gdyż przez wiele lat może nie dawać oczywistych objawów.  Powszechnie utożsamia się ją z zanikiem pamięci, ale w rzeczywistości jest to choroba śmiertelna, uszkadzająca mózg. Dziś obserwujemy wzrost zachorowań na schorzenia neurodegeneracyjne, w tym głównie na chorobę Alzheimera. Zdaniem specjalistów bardzo istotne jest przestrzeganie odpowiedniej diety, która powinna dostarczyć choremu ważnych  składników odżywczych, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. 

Na świecie na chorobę Alzheimera cierpi około 44 milionów osób, i można przyjąć, że co 3 sekundy diagnozowany jest nowy przypadek.  Częstotliwość występowania zwiększa się wraz z wiekiem. W grupie wiekowej 65-69 lat choruje 6% populacji, a po osiemdziesiątce – już 20%.

Liczy się styl życia

W przypadku chorób neurodegeneracyjnych dieta jest kluczowym segmentem skutecznej  profilaktyki. Dziś już nikt nie ma wątpliwości, że jedną z przyczyn wzrostu zachorowań jest najogólniej mówiąc nieodpowiedni styl życia. Codzienny pośpiech i natłok obowiązków sprawiają, że ludzie nie przywiązują wagi do właściwej diety, która często jest wysoko przetworzona i prozapalna. Dieta, która ma chronić organizm przed zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym, musi charakteryzować się dużą gęstością odżywczą, bogactwem substancji przeciwzapalnych, dużą ilością antyoksydantów.

Dieta bardzo wysoko przetworzona, bogata w konserwanty, genetycznie modyfikowana, sztucznie wzbogacana w syntetyczne witaminy – może przynieść wiele szkód, z których pacjenci nie do końca zdają sobie sprawę. Nie dbając o zdrowe menu u pacjentów nasilić się mogą stany zapalne, gdyż trzeba liczyć się ze wzrostem wolnych rodników, cytokin zapalnych co zdecydowanie wpływa na rozwój chorób neurologicznych a nawet nowotworowych. 

Sezonowe i wysokiej jakości produkty

Chorzy na schorzenia neurodegeneracyjne powinni stosować dietę sezonową i lokalną, opierającą się na wysokiej jakości produktach. Muszą one stanowić źródło pełnowartościowego białka, zdrowych tłuszczy i węglowodanów. Węglowodany są bardzo istotne, aby  nie posiadały wysokiego indeksu glikemicznego, ponieważ przy chorobach neurodegeneracyjnych istnieje ogromne prawdopodobieństwo rozregulowania gospodarki glukozowo – insulinowej, co też negatywnie będzie wpływać na ośrodkowy układ nerwowy. W tym przypadku doskonałym rozwiązaniem będzie wprowadzenie do diety węglowodanów  o spowolnionym uwalnianiu cukrów, co też zabezpieczy przed rozregulowaniem gospodarki insulinowo-glukozowej. 

W przypadku chorób neurodegeneracyjnych, a zwłaszcza choroby Alzheimera, musimy zdawać sobie sprawę, że blaszki starcze (amyloidowe ) odkładające się w ośrodkowym układzie nerwowym, rozkładane są przez ten sam enzym, który rozkłada insulinę. Możliwości wydzielnicze naszego organizmu, w kierunku tego enzymu, są bardzo ograniczone. Jednym słowem jeżeli zaserwujemy sobie dietę wysokoprzetworzoną, nasz organizm wyprodukuje za dużo insuliny, a cały enzym zostanie wykorzystany do jej rozłożenia. Efekt będzie taki, że zacznie go brakować do rozłożenia blaszek amyloidowych . To również jest jeden z powodów nasilania się stanów demencyjnych, które są ściśle powiązane z  profilem glukozowo – insulinowym. 

Czy istnieją modele diety, które warto zastosować? 

Rekomendowaną dietą w przypadku choroby Alzheimera jest dieta śródziemnomorska. Charakteryzują ją bardzo wysoka gęstość odżywcza.

Takie menu powinno zawierać pełnowartościowe i lekkostrawne białka, dobre tłuszcze i węglowodany. Źródłem zdrowych tłuszczy w takiej diecie niewątpliwie będą: oliwa z oliwek, oleje nierafinowane, tłuste ryby, nasiona, orzechy czy tłuszcze odzwierzęce. Oleje bogate w kwasy Omega 3, które działają przeciwzakrzepowo również będą silnie odżywiać i regenerować tkankę mózgową. 

Dieta śródziemnomorska opiera się  głównie na świeżych produktach, które nie zostały poddane bardzo wysokiej obróbce termicznej. Zasady diety śródziemnomorskiej możemy przenieść w bardzo prosty sposób na naszą szerokość geograficzną stosując produkty sezonowe, lokalne i ekologiczne.

Podsumowując dieta oparta na nieprzetworzonych, naturalnych produktach roślinnych i odzwierzęcych, ograniczająca spożycie rafinowanych mąk, tłuszczy i prostych cukrów odgrywa istotną rolę w profilaktyce procesów neurodegeneracyjnych i choroby Alzheimera. Jednak trzeba pamiętać, że sama dieta to nie wszystko. Istotne jest holistyczne podejście,  profilaktyka, na którą składa się odpowiednio dobrana suplementacja, zdrowy i aktyny styl życia.  

mgr Edyta Węcławska, dietoterapeuta i członek rady naukowej Biotomedu. 

Alzheimer w rodzinie. Jak wspierać najbliższych?

Choroba Alzheimera – ta diagnoza zawsze brzmi jak wyrok, nie tylko dla chorego, ale i jego najbliższych. Muszą się oni właściwie przygotować do wieloletniej i żmudnej opieki, do szeregu wyzwań, trudności, negatywnych emocji, z którymi bardzo często zostają sami.

Liczba osób z chorobą Alzheimera na świecie w związku ze starzejącym się społeczeństwem oceniana jest obecnie na 15 – 21 mln. W Polsce szacuje się, że różne postaci otępienia dotyczą około 500  a nawet 600 tysięcy osób, w tym w przybliżeniu połowa z nich ma otępienia typy alzheimerowskiego.

W grupie wiekowej 65 – 85 wraz ze wzrostem wieku o pięć lat zachorowalność się podwaja. Nie dotyczy to osób po 85 roku życia, gdyż pojawienie się u nich otępienia ma najczęściej postać naczyniopochodną. 

Choroba Alzheimera  rozwija się na długo przed pojawieniem się pierwszych, często  subtelnych objawów, które  można pomylić z naturalnymi problemami poznawczymi  wynikającymi z zaawansowanego wieku lub z innymi chorobami np. depresją. 

Choroba całej rodziny

Mówi się, że choroba Alzheimera to utracone wspomnienia! Rozpoznanie tej choroby nie oznacza, że w domu chorego należy wszystko zmienić. Jednak w związku z nasilającymi się zaburzeniami pamięci, kłopotami z poruszaniem się i utrzymaniem równowagi, opiekun musi zrobić wszystko aby chory miał możliwość bezpiecznego i łatwego poruszania się. Bardzo ważne jest porozumiewanie się z osobą chorą, które z każdym dniem robi się coraz trudniejsze.

Opiekun musi mieć dużą wiedzę o chorobie, jej objawach, również tych, które pojawią się w przyszłości, musi poznać potrzeby chorego. Wraz z postępem choroby pojawiają się problemy z ubieraniem się, higieną spożywaniem posiłków, błądzeniem czy ucieczkami.

Z czasem zmienia się osobowość, chory traci zdolność logicznego rozumowania, bywa agresywny, mogą występować też halucynacje. Zmiany w zachowaniu chorego mogą dla opiekuna okazać się bardzo stresujące i bardzo często sobie z nimi nie radzi. Są one największym obciążeniem emocjonalnym, pojawia się bezsilność i lęk przed każdym kolejnym dniem.

Mimo tych narastających trudności rodzina za wszelką cenę stara się zostawić pacjenta w domu, nie chce oddać go do specjalistycznego ośrodka. Opieka nad osobą chorą jest zadaniem bardzo ważnym i wymagającym. Dlatego istotne jest to, aby opiekun poza nabyciem wiedzy o istocie tej choroby, jej objawach i przebiegu, powinien mieć możliwość zatroszczenia się o własne potrzeby.

W Polsce są stowarzyszenia i organizacje, które wspierają i pacjenta i nieraz bezsilną rodzinę. Pomagają one chorym i ich opiekunom radzić sobie z różnymi aspektami choroby i opieką nad chorym.

Niestety takich ośrodków jest zdecydowanie za mało, a chorych przybywa, dlatego szansą dla każdej „chorej” rodziny może być profesjonalnie do tego przygotowany opiekun.

Model szkocki

Smutna prawda jest taka, że wsparcie ze strony państwa i publicznej służby zdrowia wciąż nie wystarcza, by odpowiedzieć na potrzeby wszystkich chorych i opiekujących się nimi rodzin. Brakuje systemowych rozwiązań, specjalistów, specjalistycznych placówek. Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej często nie mają wystarczającej wiedzy, by pomóc czy pokierować postępowaniem opiekunów. Istniejąca oferta w ośrodkach opiekuńczo-leczniczych czy gminnych centrach pomocy to wciąż kropla w morzu potrzeb.

Przed wielu laty samorządy w Szkocji organizowały pomoc rodzinom chorych, co finansowo było korzystniejsze, niż leczenie ich w domach opieki. Również było to korzystniejsze dla chorych, którzy nie odnajdowali się w nieznanym otoczeniu, co często było powodem pogarszania się ich stanu zdrowia.

W dzielnicach szkockich miast istniała lista zdiagnozowanych chorych. Im i ich rodzinom raz dziennie był dostarczany ciepły posiłek. Raz w tygodniu przychodziła pielęgniarka, która oceniała potrzeby chorych i ich opiekunów. Taki model pomocy jest godny polecenia, jednak szalenie trudny w realizacji.

Ciekawe jest statystyczne opracowanie liczby nowych zachorowań na Alzheimera, w którym ujawniono, że w krajach o najwyższych wskaźnikach edukacyjnych spada liczba nowych zachorowań, a wzrasta w krajach o niskiej kulturze zdrowotnej. Oczywiście w żadnym państwie nie wyeliminujemy tej choroby, ale są sposoby na skuteczne jej opóźnienie. Okres bezobjawowy można przedłużyć przez:

* wczesne diagnozowanie i leczenie takich chorób jak: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, choroby serca,

miażdżyca;

* utrzymywanie aktywności fizycznej i intelektualnej;

* odpowiednią dietę.

Jak wynika z przedstawionych danych, poza procesem diagnostycznym istotną kwestią jest możliwość udzielenia pomocy nie tylko chorym, ale też ich rodzinom i opiekunom.

Niestety ten problem jest i będzie do chwili wynalezienia leku i wprowadzenia istotnych zmian w systemie zdrowotnym.

Dr n. med. Krystyna Paprocka, neurolog i ekspert instytutu badawczego BIOTOMED w Białymstoku.

Dieta seniora, która wspomaga pamięć

Wraz z upływem czasu zmienia się sposób funkcjonowania organizmu i zapotrzebowanie na składniki odżywcze u osób starszych. Dieta seniora, tak jak w każdym wieku, powinna być odżywcza i zaspokajać codziennie zapotrzebowania na składniki odżywcze.

Wraz z wiekiem zmniejszają się możliwości trawienia, przyswajania i wstępuje wyższe ryzyko zaburzeń odżywiania, co niewątpliwie wiąże się też z pojawiającymi się chorobami współistniejącymi czy stosowanymi lekami. Dlatego dieta seniora powinna opierać się na zdrowych produktach bogatych w witaminy i składniki mineralne, tłuszcze i pełnowartościowe białko.

Warto unikać cukru, przetworzonej żywności i rafinowanych tłuszczów. Dobrze zbilansowana dieta to silniejsza odporność, mniej stanów zapalnych i lepsze funkcjonowanie układu nerwowego w zakresie funkcji kognitywnych i poznawczych.
Odżywianie ma wpływ nie tylko na nasze zdrowie fizyczne i samopoczucie, ale jak udowadniają badania naukowe także na wydajność mózgu. Warto pamiętać, że mózg jest organem, który nie magazynuje substancji odżywczych, dlatego tak istotnym jest, aby dostarczać mu tego niezbędnego paliwa w postaci gęsto odżywczej diety każdego dnia.

Co senior jeść musi bezwzględnie?

Dieta osób w podeszłym wieku, a zwłaszcza tych u których już zdiagnozowano schorzenia neurodegeneracyjne powinna być bogata w produkty gęsto odżywcze, bogate w polifenole, antyoksydanty i cenne kwasy omega-3.

Chorzy na schorzenia neurodegeneracyjne powinni stosować dietę sezonową i lokalną, opierającą się na wysokiej jakości produktach. Musi ona stanowić źródło pełnowartościowego białka, zdrowych tłuszczy i węglowodanów. Bardzo ważnym jest, aby węglowodany nie posiadały wysokiego indeksu glikemicznego, ponieważ przy chorobach neurodegeneracyjnych istnieje ogromne prawdopodobieństwo rozregulowania gospodarki glukozowo – insulinowej, co też negatywnie może wpływać na ośrodkowy układ nerwowy. W tym przypadku doskonałym rozwiązaniem będzie wprowadzenie do diety węglowodanów o spowolnionym uwalnianiu cukru, co też zabezpieczy przed niekontrowanymi jego skokami we krwi.

Dobrym wyznacznikiem tego, jak prawidłowo komponować jadłospis osobom w podeszłym wieku jest dieta śródziemnomorska, której zasady można z sukcesem przełożyć na naszą szerokość geograficzną. Zatem podstawą tutaj będą dobre tłuszcze, wysokiej jakości białko oraz cenny dla mikrobioty błonnik.

W diecie osób starszych bezwzględnie muszą znaleźć się między innymi antyoksydanty, ponieważ opóźniają procesy starzenia się komórek, niwelują stres oksydacyjny, chronią przed demencją starczą, poprawiają pamięć. Dużą ich zawartość mają owoce jagodowe (jagody, borówki, maliny, poziomki), winogrona, wiśnie, brokuły, czerwone wino, natka pietruszki, szpinak itp.

Dobrze jest też zadbać o fosfolipidy – są one składnikami błon komórkowych. Dzięki ich prawidłowemu funkcjonowaniu do neuronów mogą bez przeszkód przedostawać się substancje odżywcze. Wspierają pracę neuroprzekaźników, które są nośnikami sygnałów w organizmie. Najlepszym źródłem fosfolipidów, będąc lecytyny zawarte np. w żółtkach jaj. Zawierają one cholinę niezbędną do produkcji acetylocholiny, bez której niemożliwe jest przekazywanie sygnałów z mózgu do mięśni. Fosfolipidy zawarte są też w orzechach, soi, fasoli, ziarnach słonecznika, kiełkach czy nabiale.

Dobre przykłady

Niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe, czyli tzw. „dobre tłuszcze” to bardzo ważny składnik diety dla mózgu. Ich najlepszym źródłem są ryby morskie, takie jak śledzie, makrele czy łososie oraz tran. Zawierają one kwas dokozaheksaenowy (DHA), który jest bardzo istotny dla prawidłowego funkcjonowania mózgu. Jego niski poziom zwiększa ryzyko depresji, choroby Alzheimera i wpływa na przedwczesne starzenie się mózgu. Niedobory kwasów omega-3 prowadzą do zmniejszenia wydzielania serotoniny i hormonu szczęścia. Innym dobrym źródłem tłuszczy nienasyconych są pestki słonecznika i dyni, oliwa z oliwek, algi morskie, nasiona lnu.

Pamiętajmy, że zdrowie zaczyna się w jelitach, więc jakość i wartość składników odżywczych zwłaszcza w przypadku osób w podeszłym wieku ma ogromne znaczenie. Dieta oparta na nieprzetworzonych, naturalnych produktach roślinnych i odzwierzęcych, ograniczająca spożycie rafinowanych mąk, tłuszczy i prostych cukrów odgrywa istotną rolę w profilaktyce procesów neurodegeneracyjnych i choroby Alzheimera. Jednak trzeba pamiętać, że sama dieta to nie wszystko. Istotne jest holistyczne podejście, profilaktyka, na którą składa się odpowiednio dobrana suplementacja, zdrowy i aktywny styl życia.

Mgr Edyta Węcławska, dietoterapeuta i ekspert instytutu badawczego BIOTOMED w Białymstoku

Choroby neurodegeneracyjne są wśród nas. Warto się przebadać
Na rynku medycznym jest zapotrzebowanie na powszechnie dostępne badania przesiewowe w kierunku choroby Alzheimera i innych chorób neurodegeneracyjnych. Trwają prace nad dobrymi i skutecznymi rozwiązaniami, które byłyby łatwo dostępne i co ważne, wiarygodne, a także proste do wykonania. We współpracy z Laboratorium Diagnostycznym Medrex, w instytucie szukamy dobrych rozwiązań i możliwości wykonywania badań w kierunku wczesnego wykrycia większości chorób neurodegeneracyjnych.
Obecnie jest możliwość badania oznaczenia stężeń prekursorów białka tau i β-amyloidu czyli czynników odpowiedzialnych za objawy choroby Alzheimera, ale tylko z pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego. Trzeba jednak pamiętać o tym, że jest to stosunkowo trudny i kłopotliwy zabieg. Obecnie trwają poszukiwania innych metod, którymi będzie można posługiwać się w laboratorium, wykonując badania krwi czy moczu.

Badanie laboratoryjne za chwilę staną się powszechne
Jak do tej pory nie został wynaleziony skuteczny lek na chorobę Alzheimera ani też metoda diagnostyczna pozwalająca na postawienie diagnozy na podstawie mierzalnych parametrów. Na szczęście do laboratoriów diagnostycznych powoli wkracza metoda diagnostyczna oparta na testach typu Elisa oraz na tzw. mikromacierzach. Samo wykonanie badania jest stosunkowo proste. Pobieramy krew od pacjenta, tak jak do innych badań laboratoryjnych, a następnie laboratorium przygotowuje próbkę krwi zgodnie z wytycznymi producenta do wykonania oznaczeń danego białka i wykonuje oznaczenie. Wraz z Laboratorium Diagnostycznym Medrex przymierzamy się do wprowadzenia w takiej oferty. Wiadomo, że nie będzie ona tania, ale jeżeli nam się to uda, bylibyśmy pierwszym w regionie laboratorium, które mogłoby wykonywać tego typu diagnostykę.

Badanie wyszło pozytywne. I co dalej?
Pozytywny wynik oznacza, że stężenie badanego białka przekracza dopuszczalne normy, które są uzależnione od wieku i płci pacjenta.
Wszyscy się starzejemy, starzeją się nasze mózgi i organizmy, więc u każdego człowieka, nawet takiego, który nie wykazuje klinicznych objawów choroby, pojawiają się fragmenty białka tau, czy fragmenty β-amyloidu, których stężenia są oznaczalne. Jednak, zawsze istnieje granica normy, po przekroczeniu norm której każdy pacjent jest kierowany do lekarza specjalisty .

Czy badania wiążą się z jakimś ryzykiem i czy są wiarygodne?
Samo wykonanie badania nie jest obarczone ryzykiem większym niż zwykłe badanie morfologiczne.
Zawsze może zdarzyć się błąd laboratoryjny czy przedlaboratoryjny. Wiarygodność badań opartych na testach typu Elisa czy na tzw. mikromacierzach, które chcemy wprowadzić w naszym laboratorium, szacuje się na 99,9%. Wynik jest porównywalny z wynikami oznaczeń uzyskanymi z pobrania płynu mózgowo – rdzeniowego.

Kto powinien się przebadać?
Wszyscy ci, u których pojawią się objawy, mogące wskazywać początek choroby Alzheimera:

• zaniki pamięci – częste powtarzanie pytań w krótkich odstępach czasu, zapominanie, problemy z przypomnieniem sobie niedawnych wydarzeń,
• trudności w wykonywaniu dobrze znanych czynności,
• problemy z mową – trudności w odnajdywaniu słów lub ograniczenia w rozumieniu mowy
• słaba lub obniżona zdolność oceny sytuacji – przy robieniu zakupów, zarządzaniu pieniędzmi, błędy w liczeniu i sprawności umysłowej, trudności z ustaleniem bieżącej daty,
• zmiany nastroju i zachowaniu – drażliwość, obojętność, apatia, depresja, brak dbałości o osobistą higienę,
• wycofanie się z życia społecznego i zawodowego.

Badania w kierunku wystąpienia chorób neurodegeneracyjnych bezwzględnie powinny wykonać osoby obciążone genetycznie. Im wcześniej, tym lepiej.

Odpowiednia suplementacja
Betula Forte to suplement diety, który został stworzony z myślą o kompleksowym wsparciu sprawności intelektualnej oraz usprawnieniu pracy mózgu. Jest on dostępny w województwie podlaskim, ale za chwilę pojawi się w aptekach w całej Polsce.
Betulina (z łac. Betula) to związek chemiczny naturalnie występujący w korze brzozy, nadający jej właściwy biały odcień. Jako substancja ma postać białego lub prawie białego, krystalicznego proszku. Właściwości betuliny znane były już w średniowieczu, potwierdzają to dostępne w europejskich księgach medycznych opisy właściwości produktów leczniczych. Rośliny zawierające betulinę stosowano w medycynie naturalnej i ziołolecznictwie nie tylko w Europie, ale także w Ameryce Północnej.

Jak wykazaliśmy w laboratoriach Biotomedu betulina ma działanie neuroochronne; chroni komórki tkanki mózgowej przed apoptozą (zaprogramowaną śmiercią komórki), ochraniając tym samy połączenia neuronalne i zachowując je w dobrej kondycji. Ponadto, betulina poprawia sprawność intelektualną, wspiera prawidłową pracę mózgu, łagodzi skutki stresu oksydacyjnego, wspiera funkcje poznawcze i procesy pamięciowe.
Wyniki przeprowadzonych przez nas badań eksperymentalnych na zwierzętach, przerosły nasze oczekiwania. Zaskoczyły nas, ale też dały nadzieję na przyszłość.

Choroba Alzheimera, jak inne choroby otępienne, to schorzenia nieuleczalne, ale możemy skutecznie spowolnić proces chorobowy poprzez odpowiednią suplementację i wczesną diagnozę. Choroby neurodegeneracyjne są wśród nas i musimy o tym pamiętać. Osoby, u których zaczynają występować objawy, wstydzą się do tego przyznać i bardzo skrupulatnie to ukrywają. Dlatego im wcześniej poddamy się diagnostyce i zaczniemy wspomagać się suplementacją, mamy szansę na dłuższe życie w dobrej kondycji.

Dr n. med. Agnieszka Zakrzeska, członek rady naukowej Instytutu Badawczo – Rozwojowego BIOTOMED w Białymstoku.

Walka z demencją. Zacznij od odpowiedniej diety i suplementów

Wybór odpowiedniej diety, ale też odpowiednio dobrana suplementacja mogą skutecznie zmniejszyć ryzyko demencji. Ten sam system naczyń krwionośnych, który pomaga w krążeniu krwi i pracy serca, zaopatruje również mózg. Kiedy naczynia krwionośne ulegną zwężeniu na skutek blaszki miażdżycowej albo gdy ciśnienie krwi wzrasta zbyt wysoko, jest to tak samo szkodliwe dla mózgu, jak i dla serca. Jakie zatem produkty i suplementy  uwzględnić w diecie, aby poprawić funkcjonowanie mózgu?  

Warto pamiętać, że nie ma leków na demencję a jej objawów nie da się skutecznie  cofnąć. Jest to choroba przewlekła i postępująca. Jedyne co można zrobić, to spowolnić jej przebieg stosując odpowiednią dietę i suplementację. 

Dieta bogata w antyoksydanty

Zdaniem specjalistów bardzo istotne jest przestrzeganie odpowiedniej diety, która powinna dostarczyć choremu ważnych składników odżywczych, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. 

Dieta, która ma chronić organizm przed zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym, musi charakteryzować się dużą gęstością odżywczą, bogactwem substancji przeciwzapalnych, dużą ilością antyoksydantów. 

Chorym na schorzenia neurodegeneracyjne rekomenduje się dietę sezonową i lokalną, opartą na wysokiej jakości produktach. Muszą one stanowić źródło pełnowartościowego białka, zdrowych tłuszczy i węglowodanów. Te ostatnie są bardzo istotne, aby nie posiadały wysokiego indeksu glikemicznego, ponieważ przy chorobach neurodegeneracyjnych istnieje ogromne prawdopodobieństwo rozregulowania gospodarki glukozowo – insulinowej, co też może negatywnie wpływać na ośrodkowy układ nerwowy. W tym przypadku doskonałym rozwiązaniem będzie wprowadzenie do diety węglowodanów o spowolnionym uwalnianiu cukrów, złożonych i bogatych w błonnik, co też pośrednio powinno zabezpieczać przed rozregulowaniem gospodarki cukrowej. Do takich produktów możemy zaliczyć produkty pełnoziarniste, na zakwasie, z dużą zawartością błonnika, dania typu „al dente„ z mąki z pełnego przemiału, gruboziarniste kasze, otręby, orzechy, nasiona. 

W przypadku chorób otępiennych polecam dietę śródziemnomorską, która opiera się głównie na świeżych produktach, które nie zostały poddane nadmiernemu przetworzeniu. Zasady diety śródziemnomorskiej możemy przenieść w bardzo prosty sposób na naszą szerokość geograficzną stosując produkty sezonowe, lokalne i ekologiczne. 

Odpowiednia suplementacja wspomaga pamięć

Otępienie starcze, choroba otępienna, demencja obejmują cały szereg stanów, wywołanych różnymi czynnikami, które pozbawiają pamięci i zdolności poznawczych.

Nawet przy dobrze zbilansowanej diecie, osoby cierpiące na chorobę Alzheimera pozostają często narażone na niedobory różnych składników odżywczych. Związane jest to z różnego rodzaju zaburzeniami (np. pomijanie niektórych posiłków z powodu problemów z pamięcią, brak apetytu, częste biegunki), które utrudniają wchłanianie i przyswajanie substancji odżywczych w organizmie. 

W jadłospisie osób po 60 roku życia powinny bezwzględnie znaleźć się kwasy omega 3. 

Niestety trudno jest dzisiaj zapewnić sobie odpowiednią podaż kwasów omega 3 z ryb w diecie, gdyż te dostępne w sklepach i supermarketach często są  zanieczyszczone różnymi czynnikami środowiskowymi, a wysoki próg cenowy sprawia , że wiele starszych osób nie może sobie na nie pozwolić. W takiej sytuacji warto wspomóc się odpowiednią suplementacją, która nie tylko odżywi i zregeneruje ośrodkowy układ nerwowy, ale też wzmocni odporność i układ sercowo-naczyniowy wykorzystując działanie przeciwmiażdżycowe. 

W przypadku wszelkich chorób, których skutkiem jest demencja warto też sięgnąć po witaminy z grupy B i polifenole. Witaminy z grupy B zapewniają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, oraz pozwalają na zachowanie prawidłowego metabolizmu energetycznego. Polifenole, które znajdziemy np. w winogronach, borówkach, malinach czy czerwonej cebuli wykazują silne działanie ochronne i antyoksydacyjne. Badania wskazują także na ich działanie ochronne na mięsień sercowy i uszczelniające na naczynia krwionośne co ma istotne znaczenie zwłaszcza w kontekście naczyń krwionośnych mózgowia. 

Niewątpliwie ważnym elementem suplementacji wspierającej funkcjonowanie układu nerwowego jest też magnez. Jako jeden z najważniejszych pierwiastków naszego życia bierze udział w wielu niezbędnych reakcjach enzymatycznych, poprawia pracę szarych komórek, również usprawnia procesy pamięciowe i kognitywne. Uczestniczy w regulacji napięcia mięśniowego i gospodarki cukrowo-insulinowej. Niedobory magnezu mogą nasilać insulinooporność. 

Mgr Edyta Węcławska, dietoterapeuta i ekspert instytutu badawczego BIOTOMED w Białymstoku.

Chorobę Alzheimera można powstrzymać

Przyczyny chorób neurodegeneracyjnych, w tym choroby Alzheimera  nie są w pełni poznane. Naukowcy biorą pod uwagę czynniki toksyczne takie jak: papierosy, alkohol, narkotyki, zanieczyszczenia atmosferyczne, przewlekłe stany zapalne, choroby serca, udary mózgu, cukrzyca, otyłość i wiele innych. Wrodzone schorzenia są wynikiem odziedziczonych mutacji. Dolegliwość ta jest nieuleczalna, lecz można spowolnić jej postęp. Jak to zrobić?

Wspomagać pamięć

Warto wspomagać pamięć od samego początku naszego życia. Jest ona ważnym czynnikiem, który wspomaga mózg w późnej starości. Rozpoznawanie, zapamiętywanie i kodowanie – to podstawowe ćwiczenia pamięci, które w połączeniu z odpowiednią dietą i aktywnością fizyczną mogą dać doskonałe rezultaty. 

Jeżeli przez całe życie wspomagamy naszą pamięć, to w sposób realny możemy opóźnić procesy demencyjne, również chorobę Alzheimera. Nieustanie należy poszerzać horyzonty umysłowe, ćwiczyć pamięć, uczyć się nowych rzeczy. To wszystko w połączeniu z aktywnością fizyczną i odpowiednią dietą sprawi, że nasz mózg będzie dłużej sprawny. Warto również wskazać, że dla osób z chorobą Alzheimera bardzo ważne jest aktywowanie ich zdolności poznawczych, na przykład przez różnego rodzaju zabawy, gry, łamigłówki. Wykorzystuje się też terapię sztuką, muzykoterapię, zooterapię.

W zatrzymywaniu postępu choroby Alzheimera i w jej profilaktyce polecane są specjalne suplementy diety, które aktywują zdolności poznawcze, a także mogą poprawić stan pacjentów. Stosowane są jako wsparcie leczenia farmakologicznego.

Co jeść, żeby nasz mózg był zadowolony?

Dobrym przykładem jest dieta śródziemnomorska odznaczająca się wysokim spożyciem oliwy z oliwek, owoców, warzyw, produktów pełnoziarnistych, ryb i drobiu. Jednocześnie zaleca się ograniczenie czerwonego mięsa, cukru i tłuszczów nasyconych.

Dieta, która ma chronić organizm przed zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym, musi charakteryzować się dużą gęstością odżywczą, bogactwem substancji przeciwzapalnych, dużą ilością antyoksydantów. Chorym na schorzenia neurodegeneracyjne rekomenduje się dietę sezonową i lokalną, opartą na wysokiej jakości produktach. Muszą one stanowić źródło pełnowartościowego białka, zdrowych tłuszczy i węglowodanów. Te ostatnie są bardzo istotne, aby nie posiadały wysokiego indeksu glikemicznego, ponieważ przy chorobach neurodegeneracyjnych istnieje ogromne prawdopodobieństwo rozregulowania gospodarki glukozowo – insulinowej, co też może negatywnie wpływać na ośrodkowy układ nerwowy.

 W tym przypadku doskonałym rozwiązaniem będzie wprowadzenie do diety węglowodanów o spowolnionym uwalnianiu cukrów, złożonych i bogatych w błonnik, co też pośrednio powinno zabezpieczać przed rozregulowaniem gospodarki cukrowej. Do takich produktów możemy zaliczyć produkty pełnoziarniste, na zakwasie, z dużą zawartością błonnika, dania typu „al dente„ z mąki z pełnego przemiału, gruboziarniste kasze, otręby, orzechy, nasiona.

Aktywność  fizyczna

Wiadomo, że regularne ćwiczenia mogą opóźnić wystąpienie objawów u osób w najwcześniejszych stadiach choroby Alzheimera, a także poprawić pamięć i rozumowanie u osób w średnim i późniejszym stadium choroby. Efekt zwiększa się wraz z różnorodnością czynności i wydaje się, że przynosi korzyści, nawet jeśli ćwiczenia rozpoczynają się w późnym wieku.

Do aktywności, które służą mózgowi, zalicza się np. spacer po okolicy czy parku, prace w domu, na podwórku lub w ogrodzie, zajęcia na siłowni, pływanie, podnoszenie lekkich ciężarów, aerobik. Wystarczy poświęcić na to 30 minut, najlepiej każdego dnia.

Żadne środki farmakologiczne nie spowodują wyleczenia choroby Alzheimera. Wczesna diagnoza pozwala jednak na wdrożenie leczenia objawowego, które ma na celu spowolnienie choroby i łagodzenie jej skutków, a odpowiedni tryb życia może opóźnić wystąpienie pierwszych objawów.

Dr n. med. Krystyna Paprocka, neurolog i ekspert instytutu badawczego BIOTOMED w Białymstoku.

Mgr Edyta Węcławska, dietoterapeuta i ekspert instytutu badawczego BIOTOMED w Białymstoku.

Betula Forte – naturalna moc dla młodzieży

Czy wiesz, że istnieje preparat, który może odmienić Twoje życie? Betula Forte, to niezwykły suplement diety, który zdobywa coraz większą popularność wśród młodzieży. To nie jest zwykły „boost” energii, który możesz otrzymać na chwilę. Betula Forte to coś znacznie więcej. Przekonaj się, dlaczego warto zainwestować czas i cierpliwość w ten naturalny skarb.

Betula Forte – niezależność od uzależnień

Jednym z najważniejszych aspektów, który wyróżnia Betulę Forte spośród innych suplementów, jest brak uzależnienia. Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego energetyki, zawarta w nich kofeina, glukoza czy tauryna wydają się być tak popularne wśród młodych ludzi? Odpowiedź jest dość prosta – uzależniają. Te substancje dostarczają krótkotrwałego zastrzyku energii, po czym następuje gwałtowny spadek, co skłania nas do sięgania po kolejne dawki. Betula Forte działa inaczej.

Betulina – sekret Betula Forte

Głównym składnikiem Betula Forte jest betulina, naturalny związek występujący w korze brzozy. Betulina pomaga w utrzymaniu stabilnego poziomu glukozy we krwi, działa przeciwzapalnie, chroni wątrobę i wspiera układ nerwowy. Betulina poprawia pamięć poznawczą i przestrzenną. To jeszcze nie koniec!

Betula Forte – stymulacja wzrostu komórek

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów betuliny jest jej zdolność do stymulowania procesu tworzenia nowych komórek. Dzięki temu nasz organizm może regenerować się i stawiać czoła wyzwaniom codziennego życia. To wszystko sprawia, że Betula Forte jest idealnym rozwiązaniem dla młodych ludzi, którzy chcą zadbać o swoje zdrowie i witalność.

Trzy miesiące dla lepszego jutra

Betula Forte to nie produkt jednorazowego użycia. Aby czerpać pełne korzyści z jego działania, warto go stosować przez co najmniej trzy miesiące. To czas, który pozwala organizmowi dostosować się do nowego wsparcia i zacząć cieszyć się widocznymi efektami. Betula Forte to inwestycja w przyszłość Twojego zdrowia i energii, która naprawdę się opłaca.

Podsumowując, Betula Forte to suplement diety, który wyróżnia się spośród innych dostępnych na rynku produktów. Nie uzależnia, działa wielokierunkowo, a jego regularne stosowanie może przynieść niesamowite rezultaty. Daj szansę swojemu organizmowi na lepsze jutro – wybierz Betula Forte i poczuj różnicę już teraz.

W miarę jak starzejemy się, zaczynamy doświadczać zmian w naszym zdrowiu i funkcjonowaniu, które mogą budzić pewne obawy. Jednym z tych aspektów jest pojawianie się objawów, takich jak zapominanie dat, przedmiotów, trudności w znalezieniu odpowiednich słów czy problemy z codziennymi czynnościami. Często mówi się w tym kontekście o chorobie Alzheimera, ale jak odróżnić objawy choroby od naturalnego procesu starzenia się?

Warto zauważyć, że zarówno zapominanie jak  i zmniejszenie sprawności umysłowej są częścią normalnego procesu starzenia się. Jednak istnieją cechy, które mogą pomóc odróżnić chorobę Alzheimera od tych naturalnych objawów.

Nasilenie objawów i trudności językowe

W przypadku choroby Alzheimera, objawy są zazwyczaj znacznie bardziej nasilone niż w przypadku starzenia się. Osoby cierpiące na chorobę Alzheimera często zapominają o rzeczach, myślach czy sytuacjach, które miały miejsce nawet niedawno. To może być zauważalne dla nich samych ale także dla otoczenia.

Osoby z chorobą Alzheimera mogą mieć trudności z formułowaniem pełnych zdań, a także ze znalezieniem odpowiednich słów do wyrażenia swoich myśli. Mają problem z nazwaniem rzeczy, które doskonale znają.

Problemy z codziennymi czynnościami 

Kolejnym ważnym sygnałem jest pojawienie się trudności w wykonywaniu codziennych czynności, które wcześniej nie stanowiły problemu. Na przykład, przygotowanie posiłku czy ubranie się może stać się coraz trudniejsze.

Jeśli obserwujemy te objawy u siebie lub u naszych bliskich, warto skonsultować się z lekarzem specjalistą. Choroba Alzheimera jest jedną z form otępienia i często występuje u osób starszych, zwłaszcza powyżej 70. roku życia. Jednak wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą pomóc w zarządzaniu chorobą i poprawie jakości życia pacjenta.

Warto pamiętać, że choć niektóre objawy mogą wydawać się podobne u osób starzejących się i osób z chorobą Alzheimera, to ich nasilenie i wpływ na codzienne życie są kluczowymi czynnikami różniącymi te dwie sytuacje. Dlatego tak istotne jest, aby podjąć kroki w celu wczesnej i dokładnej diagnozy oraz właściwego leczenia, jeśli podejrzewamy obecność choroby Alzheimera. Warto również pamiętać o dbaniu o ogólną kondycję umysłową i fizyczną, aby starzenie się było jak najbardziej zdrowe i aktywne.

Lek czy suplement? Jaka jest różnica?

Czy zastanawialiście się kiedyś, co dokładnie odróżnia lek od suplementu diety? Choć oba te produkty mogą wydawać się podobne, mają zupełnie inne cele i wpływają na nasze zdrowie w odmienny sposób. Dzisiaj przyjrzymy się tym różnicom, byście mogli zrozumieć, kiedy sięgnąć po lek, a kiedy po suplement.

Lek – produkt o działaniu farmakologicznym

Lek to specjalnie opracowany produkt farmaceutyczny, który zawiera substancję aktywną. Ta substancja jest precyzyjnie dozowana i ma na celu wywieranie określonego działania w organizmie. Leki są zazwyczaj przepisywane przez lekarzy w celu leczenia, łagodzenia objawów lub hamowania rozwoju choroby. Działają one na tkanki i narządy, wpływając na nasz organizm na poziomie fizjologicznym.

Suplement diety – uzupełnienie składników odżywczych

Suplementy diety, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone głównie do uzupełnienia składników odżywczych w naszej diecie. Mogą zawierać witaminy, minerały, a także inne składniki, które pomagają w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania organizmu. Suplementy diety nie działają farmakologicznie jak leki; ich celem jest jedynie zapewnienie organizmowi brakujących substancji. Dlatego ich wpływ na nasz organizm jest bardziej ogólny i zwykle nie ma na celu leczenia konkretnych schorzeń.

Różnica w stężeniu substancji aktywnej

Kluczową różnicą między lekami a suplementami diety jest stężenie substancji aktywnej. Leki zawierają substancje aktywne w odpowiednio dozowanych ilościach, aby wywołać określone efekty farmakologiczne. Natomiast suplementy diety mogą zawierać te same substancje aktywne, ale w znacznie niższych stężeniach. Ich celem jest dostarczenie organizmowi składników odżywczych, nie zaś leczenie choroby. Mogą wspomóc proces zdrowienia lub codzienne funkcjonowanie.

Podczas gdy leki są przeznaczone do leczenia i wpływają bezpośrednio na organizm, suplementy diety mają za zadanie uzupełnienie niedoborów składników odżywczych. Wybór między nimi zależy od potrzeb zdrowotnych i zaleceń lekarza. Pamiętajcie, że samoleczenie może być ryzykowne, dlatego zawsze warto konsultować się z profesjonalistą przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii. Działania leków i suplementów diety są różne, dlatego też należy dokładnie zrozumieć, kiedy i dlaczego sięgać po jeden lub drugi produkt. 

Mimo postępów w badaniach nad chorobą Alzheimera, wciąż nie udało się znaleźć  skutecznego leku, który w pełni zwalczałby tę okrutną chorobę. To schorzenie, będące jedną z najpowszechniejszych przyczyn demencji na świecie, dotyka nie tylko pacjentów, ale również ich rodziny i opiekunów. Jednak w ostatnim czasie, na horyzoncie pojawiły się nadzieje w postaci nowych terapii i suplementów diety, którym warto przyjrzeć się bliżej. Jednym z nich jest Betula Forte, a także obiecujący lek Lecanemab, które mogą stanowić kroki naprzód w walce z tą trudną do ujarzmienia chorobą. W dzisiejszym artykule zgłębimy te nowości i dowiemy się, jakie nadzieje niosą ze sobą w leczeniu choroby Alzheimera.

W dziedzinie leczenia choroby Alzheimera, pojawiły się ostatnio przełomowe nowości, w tym m.in. lek o nazwie lecanemab, który został warunkowo zarejestrowany przez amerykańską Agencję do spraw Żywności i Leków (FDA). To wydarzenie jest ważne nie tylko dla amerykańskiego, ale także polskiego rynku medycznego. Wyniki badań klinicznych lecanemabu są obiecujące, lek ma za zadanie zmniejszyć ilość blaszek amyloidu beta w mózgu, tym samym spowolnić przebieg choroby Alzheimera. 

Kolejnym kandydatem na lek przeciwdziałający demencji jest donanemab, działający w podobny sposób do lecanemabu, jako przeciwciało monoklonalne. Donanemab nie otrzymał jeszcze pełnego zezwolenia na rynku, ale jego działanie oraz wyniki badań klinicznych również daje nadzieję na skuteczniejsze leczenie choroby Alzheimera.

Należy jednak pamiętać, że demencja to choroba o wielu źródłach i mechanizmach. Obecne leki, w tym lecanemab i donanemab, koncentrują się głównie na obniżeniu stężenia białek beta-amyloidowych, co stanowi jedną z teorii przyczyn powstawania tej choroby. Dlatego te leki są skuteczne głównie w wczesnych stadiach choroby, zanim pojawią się bardziej zaawansowane objawy.

Ponadto, należy pamiętać, że póki co w Europie nie mamy żadnego z nich, ponieważ Europejska Agencja ds. Leków (EMA) nie dopuściła do stosowania żadnego z nich z uwagi na wysokie koszty terapii z jednej strony oraz niejednoznaczne wyniki badań klinicznych z drugiej strony.

Na tym tle warto wspomnieć o suplemencie diety Betula Forte. Preparat ten zawiera betulinę jako główny składnik aktywny, która według badań przeprowadzonych na modelu zwierzęcym choroby Alzheimera, może obniżać poziom prekursorów białka beta-amyloidu, białka tau raz cytokiny prozapalnej TNF-alfa. To sugeruje, że betulina może wpływać na kilka różnych mechanizmów zaangażowanych w patologię tej choroby. Ponadto, betulina zawarta w suplemencie diety Betula Forte wspomaga proces proliferacji (namnażania) komórek nerwowych.

Należy jednak pamiętać, że Betula Forte to suplement diety, a nie lek. Suplementy są przeznaczone przede wszystkim do uzupełniania niedoborów składników, a nie do leczenia. Betula Forte może być stosowana prewencyjnie i wspomagać procesy regeneracji, opóźniając procesy neurodegeneracji. 

Podsumowując, nowe leki na demencję, takie jak lecanemab i donanemab, oraz suplementy diety, jak Betula Forte, stanowią ciekawe narzędzia w walce z chorobą Alzheimera. Jednak wciąż potrzebujemy dalszych badań i badań klinicznych, aby lepiej zrozumieć ich skuteczność i potencjał terapeutyczny. Choroba Alzheimera pozostaje wyzwaniem, które wymaga wielostronnego podejścia i dalszych wysiłków naukowych.

Od momentu wprowadzenia na polski rynek farmaceutyczny preparatu Betula Forte minął już pewien czas. Dziś chcielibyśmy przyjrzeć się temu produktowi z bliższej perspektywy i wyjaśnić, dlaczego jego regularne stosowanie przez co najmniej trzy miesiące może przynieść znaczące korzyści dla Twojego zdrowia.

Betula Forte to nie jest taki preparat jak tabletka od bólu głowy. Nie przyjmuje się go doraźnie. Jego główny składnik, betulina, potrzebuje czasu, aby osiągnąć optymalne stężenie w organizmie i rozwinąć swoje korzystne działanie na komórki nerwowe. To właśnie dlatego warto spojrzeć na Betula Forte jako na długotrwałe rozwiązanie.

Badania naukowe potwierdzają, że betulina ma właściwości protekcyjne wobec komórek nerwowych. To oznacza, że może wspomagać w zapobieganiu procesom degeneracji nerwowej, co może mieć istotne znaczenie dla zachowania zdrowego układu nerwowego przez długi czas.

Najważniejsze jest to, że Betula Forte może przynosić korzyści w zakresie koncentracji i pamięci. Regularne stosowanie tego preparatu może pomóc w utrzymaniu i poprawie funkcji poznawczych. 

Z obserwacji wynika, że pacjenci, którzy stosują Betula Forte przez co najmniej trzy miesiące, zgłaszają znaczną poprawę ogólnego samopoczucia. Zauważają lepszą pamięć, większą koncentrację, a nawet ustępowanie problemów z drżeniem rąk. To bardzo pozytywne sygnały, od naszych pacjentów.

Betulina może być więc cennym suplementem diety i uzupełnieniem codziennej rutyny. Długotrwałe stosowanie Betula Forte może wspierać procesy koncentracji, poprawiać pamięć oraz działać zapobiegawczo wobec degeneracji komórek nerwowych.

Pamiętajmy, że Betula Forte to preparat, który wymaga cierpliwości i systematyczności. Jeśli jesteś gotowy zainwestować czas w dbanie o swoje zdrowie psychiczne i nerwowe, to Betula Forte może być właśnie tym, czego potrzebujesz. Długotrwałe korzyści, jakie przynosi, mogą naprawdę uczynić różnicę w Twoim życiu.